Το «κόκκινο φεγγάρι» του Αυγούστου.
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Το «κόκκινο φεγγάρι» του Αυγούστου.
Η Μπεμπέκα στάθηκε ανάμεσα στο άνοιγμα της πόρτας του μπαλκονιού. Μέσα από το διάφανο νυχτικό διαγράφονταν καθαρά το θεσπέσιο γυμνό κορμί της. Ήταν το «κόκκινο φεγγάρι» του Αυγούστου που την έκανε να νιώθει και να δείχνει... ακόμα πιο γυναίκα!»
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
Σβετλάνα. Μια Pωσίδα στην πόλη της Κέρκυρας.
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Μια Pωσίδα στην πόλη της Κέρκυρας
Η Σβετλάνα ήταν έξυπνη και τσακπίνα! Παρά τα χρονάκια της (και τα λίγα παραπανίσια κυλά που είχε επάνω της), κατάφερνε και ξεπουλούσε (μια χαρά) τα ποτά της, στους θαμώνες του Μπαρ όπου εργάζονταν. Ταυτόχρονα προσέφερε πλουσιοπάροχα και ότι «άλλο» της ζητούσαν οι θαυμαστές της! Βλέπεις, ξένη γυναίκα ήταν, μόνη, σε ξένο τόπο...
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
Τρείς «Αγίες» - φίλες!
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Τρείς «Αγίες» - φίλες!
Οι τρείς φίλες είχαν πλέων «αγιάσει»! Aποφάσισαν λοιπών να δράσουν γρήγορα και αποτελεσματικά! Βλέπεις, με το ρυθμό που μειώνονταν ο «ενεργός» αντρικός πληθυσμός, ένιωθαν πως δεν είχαν και πολύ χρόνο στη διάθεση τους. Όσο για τη δυνατότητα «επιλογής»... με τέτοιο ανταγωνισμό στην «αγορά... ξέχνα το καλύτερα! Όταν έβρισκαν ευκαιρία.. δεν έκαναν, λοιπόν και για πολύ τις «δύσκολες»!
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
Διακοπές με τον «Ταζ»... στην Κέρκυρα!
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Διακοπές με τον «Ταζ»... στην Κέρκυρα!
Το απόγευμα ήταν υγρό και ζεστό... Και οι δύο τους κάθονταν (αποκαμωμένοι) στο δωμάτιό τους, στο ξενοδοχείο και χάζευαν από το παράθυρο το Παλιό Φρούριο. Ένα πακέτο τσιγάρα «Κερέτσιλερ Ξάνθης» και ένα μπουκάλι Kερκυραϊκό Cherry τους κρατούσαν συντροφιά. Δίπλα τους ο Ταζ ξεκοκάλιζε το ψάρι του...
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
Ο νέος «μορόζος» της ξανθούλας.
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Ο νέος «μορόζος» της ξανθούλας.
Οι ερωτικές φωνές της ξανθιάς, κάθε βράδυ, ξεσήκωναν την πολυκατοικία. Οι καυτοί αναστεναγμοί της κόλαζαν ακόμα και άγιο. Αυτό όμως που εξόργιζε (φαντασίωνε) πιο πολύ, τους συγκατοίκους της, ήταν ότι... ο νέος μορόζος της, ήταν έγχρωμος!
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
Το Μαρινάκι έξω, χτενίζονταν!
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Χαρτί του μέτρου στον τοίχο.
Το Μαρινάκι έξω, χτενίζονταν!
Ο κυρ Πανάγος, έλιωνε πίσω από τα σίδερα (για οφειλές προς το δημόσιο)... ενώ, το Μαρινάκι έξω... χτενίζονταν! Που και που, βέβαια τον θυμόταν, αλλά σπάνια τον επισκέπτονταν. Το μυαλό του έγκλειστου όμως, δεν ξεκόλλαγε ούτε μια στιγμή από την αφιλότιμη...
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
Τα πουλιά του παλαιού Φρουρίου της Πόλης!
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Τα πουλιά του παλαιού Φρουρίου της Πόλης!
Οι ψυχές όσων σκοτωθήκαν στα απόρθητα τείχη του Φρουρίου της Πόλης, έρχονται κάθε δειλινό και πάλι σε αυτό, σαν πουλιά. Άλλα κράζουν και άλλα τιτιβίζουν. Πετούν σε κύκλους και εφορμούν από τα ύψη. Παίζουν, ερωτοτροπούν, μαλώνουν, μα διόλου δε θυμόνται την περασμένη τους ζωή. Tότε ήταν στρατιώτες... (υπερασπιστές, ή πολιορκητές δεν έχει πια σημασία) ...τώρα είναι πουλιά! Μαύρα και άσπρα πουλιά!
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
Μία Κυρία, ένας νεαρός ζωγράφος και το προβατάκι του!
P. S. Mavro / Corfu 2011
(*) Ακριλικά χρώματα 1.50 Χ 1.5Ο cm
Χαρτί του μέτρου στον τοίχο.
Μία Κυρία, ένας νεαρός ζωγράφος και το προβατάκι του!
Μία κυρία, ένας νεαρός ταλαντούχος ζωγράφος και ένα προβατάκι(!) συνθέτουν ένα έργω που φιλοτεχνήθηκε (αυθόρμητα) επάνω σε χαρτί του μέτρου.
Aλήθεια,τί έχει μεγαλύτερη αξία? Το συγκεκριμένο έργο, το γεγονός που καταγράφετε, η δράση κατά την εκτέλεση του, ή τα συναισθήματα που δημιούργησε?
Το χαρτί μπορεί να καταστραφεί... αλλά το γεγονός θα παραμείνει, σαν θύμηση, στη μνήμη των συμμετεχόντων, ως τα βαθιά γεράματα τους.
Και η θύμηση... θα χαθεί μαζί με αυτούς? Τότε, τί μένει από την όλη διαδικασία? Κάτι που έγινε «κάπου - κάποτε»... και που η καταγραφή του σβήσθηκε(?)... η μήπως αυτή η καταγραφεί συνεχίζει να υπάρχει «κάπου αλλού» παντοτινά?
Αποσπάσματα από ένα Mυθιστόρημα... του P.S. Mavro που πιθανόν, δεν θα γραφτεί ποτέ!
....................................................
H Ζωγραφική στον πρωταρχικό της τόπο, στην πρωτογενή της μορφή - εκεί που συλλαμβάνετε η ιδέα, που καταγράφετε... και που γεννιέται το κάθε νέο έργω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φαινομενική ελαφρότητα, μιας γρήγορης καταγραφής της όποιας εικαστικής ιδέας - προκαλεί πάντα ερωτηματικά.
Που αρχίζει το σκαρίφημα, το πρώτο σχεδίασμα, η εικαστική σημείωση της ιδέας... και πότε αυτή η διαδικασία τελειώνει?
Πότε αρχίζει το προσχέδιο να εκδηλώνετε εικαστικά ως «έργω» (?)... και πότε τελικά ολοκληρώνετε?
Μπορεί ένα προσχέδιο - ένα σκαρίφημα - ένα πρόπλασμα να θεωρηθεί «έργω»? Και αν Nαι(!) ...τότε, πιο νόημα έχει η περεταίρω εργασία πάνω σε αυτό ...και γιατί θα πρέπει ο καλλιτέχνης να χάσει εικαστικό χρόνο παλεύοντας για την τεχνική περάτωση, για το φινίρισμα και για την «άρτια» παρουσίασή του?
Mήπως (κάποιες φορές) θα πρέπει να αρκέσουμε - απλώς - στην αυθόρμητη καταγραφεί της όποιας εικαστικής ιδέας... αποφεύγοντας να αναλωνόμαστε με την υλοποίηση του όποιου «έργου επί κάδρου»?
Οι πίνακες που παρουσιάζω αυτή τη φορά (στην «Αίθουσα Τέχνης «Tένεδος») είναι (κάτι περισσότερο) από άπλες εικαστικές καταγραφές της αρχικής ιδέας. Ίσος θα μπορούσαν να θεωρηθούν «προσχέδια πινάκων»... πιστεύω όμως, ότι διατηρούν τη φρεσκάδα και τον αυθορμητισμό τους, υποδεικνύοντας ότι και οι «πρόχειρες» καταγραφές δικαιούνται και αυτές (μετά από κάποια επιλογή) να παρουσιαστούν ως «τελικό έργω»!
Φυσικά «πρόχειρες» καταγραφές δεν υπάρχουν, αν σκεφτούμε ότι ο καλλιτέχνης έχει αφιερώσει στον παρελθών άπυρο χρόνο μέχρι να κατακτήσει την ευκαιρία και τη γρηγοράδα που απαιτείτε για την σύλληψη της εικαστικής Ιδέας, καθώς και για την άμεση καταγραφεί της.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό.
Σήμερα, όλοι μας, αντιλαμβανόμαστε - σκεπτόμαστε - ενεργούμε αλλά και συναισθανόμαστε «πολύ πιο γρήγορα». Δεν είμαστε «εξυπνότεροι» από τις προηγούμενες γενιές... απλώς η πληροφόρηση που έχουμε και η τεχνολογία που διαθέτουμε μας επιτρέπει να επιλέγουμε και να υλοποιούμε πιο γρήγορα τις ιδέες μας. Αυτό έχει επηρεάσει ασφαλώς (θετικά) και την εικαστική παραγωγή! Η πρόσβαση στο Ίντερνετ, η ποιότητα και η ποικιλομορφία των υλικών, η πληροφόρηση γύρο από τις τεχνοτροπίες που εμφανίζονται ...αλλά και άμεση ενημέρωση για τις καλλιτεχνικές εργασίες που παρουσιάζονται (όχι μόνο στις τοπικές Αίθουσες Τέχνης... αλλά σε όλο τον Κόσμο... καθιστά θεμιτό το, να ενεργούμε και εικαστικά «πιο γρήγορα».
Αν προσθέσουμε και την «ελαφρότητα», τη φρεσκάδα και το «παιχνίδι» που λαμβάνει χώρα, κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής δημιουργίας (μέσα στο ατελιέ του καλλιτέχνη) τότε, το όπιο έργο - σκαρίφημα αποκτά και μια άλλη πιο ευχάριστη διάσταση.
Αυτή η ανάλαφρη «προχειρότητα» (ως προς την πρωταρχική καταγραφή της αρχικής σύλληψης) δεν μπορεί να εξαφανίσει - να μηδενίσει, ή να μειώσει το (όποιο) μελλοντικό «τελικό έργο»... Απεναντίας, η παρουσίαση όλων αυτών «προσχεδίων» ωριμάζει τον καλλιτέχνη και το φιλότεχνο, καθιστώντας τους «πιο έτοιμους» για τη δημιουργία και την αποδοχή του (όποιου) αναμενόμενου μελλοντικού «KAΛΛITEXNHMATOΣ»!
Για τα ζωγραφικά έργα που παρουσίασα στην Αίθουσα Τέχνης «TENΕΔΟΣ»... τον Αύγουστο του 2011
P.S.MAVRO/Stavriotis